WAT IS PTS

20 tot 50% van de mensen die een diep veneuze trombose doormaken, krijgt te maken met Post Trombotisch Syndroom. Dit is een chronische aandoening en de oorzaak hiervan is schade aan de klepjes in de aderen, waardoor deze niet goed meer werken. Bloed wordt hierdoor niet goed naar boven gevoerd en kan zelfs weer zakken. Hierdoor kunnen er ontstekingen ontstaan en gedurende de dag komt er meer vocht in het been.

k zelf heb dit in allebei mijn benen en het zorgt ervoor dat ik niet goed meer kan lopen, staan of met mijn benen naar beneden kan zitten. Het is ontzettend belangrijk geworden om deze drie houdingen af te wisselen. Statisch staan, probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen. Wanneer ik langere tijd op pad ga, dan ga ik in mijn rolstoel en wissel ik lopen op krukken af met zitten in de rolstoel. 

De volgende symptomen passen in het beeld van PTS:
- Kramp, jeuk, tintelingen en een zwaar vermoeid been
- Oedeem (vochtophopingen) in het been
- Eczeem 
- Spataderen
- Een gespannen gevoel in het been en na enige tijd lopen een heftige barstende pijn in het been ( Veneuze claudicatio)
- Een dunne glanzende huid
- Witte verkleuringen in de huid
- Wonden genezen minder goed (open been)

Ik herken hier veel symptomen van bij mijzelf. De gehele dag door heb ik last van zware en vermoeide benen. Dat begint zodra ik op sta en eindigt als ik in slaap val. Regelmatig heb ik last van kramp en jeuk en de tintelingen herken ik vooral in mijn dijbenen. Vocht hoopt zich bij mij op in mijn knieën en in mijn voeten. Zeker als ik langere tijd met mijn voeten naar beneden zit, dan voel ik dat mijn schoenen strakker gaan zitten. De heftig barstende pijn in mijn benen herken ik ook. Als ik teveel gelopen heb, is dat de consequentie. En mijn benen zitten vol met spataderen. Vlak voordat ik ziek werd, had ik een afspraak bij de vaatchirurg gemaakt om ze weg te laten halen en ik zou daar begin december aan geholpen worden. Die afspraak is dus nooit doorgegaan. 

Helaas is er weinig te doen aan PTS. Het is een chronische aandoening. Naast het slikken van antistolling (ik slik acenoucomarol), draag ik steunkousen. Ik had eerst een soort maillot tot aan mijn navel. Deze heb ik twee weken geleden vaarwel gezegd op advies van de vasculaire internist. Ik heb nu steunkousen tot de knieën en dat is veel prettiger te dragen. Volgens de arts is de effectiviteit ongeveer gelijk volgens onderzoek.